หมอสามัญประจำบ้าน

ไม่ได้เขียนบล็อกมาเนิ่นนาน กว่าจะตั้งต้นเขียนได้ ต้องเตาะสนิมกันสักพักเลย 555  พอดีเมื่อช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมามีคาบเรียนเรื่อง Autism Spectrum Disorder ซึ่งมีการเปิดบางส่วนของหนังเรื่อง " Temple Grandin " มาให้ดู พอเรียนเสร็จปุ้ป รู้สึกอยากดูขึ้นมาตงิด ๆ จึงตัดสินใจหาหนังเรื่องนี้มาดู  Temple Grandin เป็นชื่อของสาวน้อยคนหนึ่งที่เกิดมาไม่พูดไม่จาจนกระทั่งอายุได้ 4 ขวบ จนแม่เริ่มกังวลว่าลูกจะพูดเป็นหรือไม่ ท้ายสุด หมอฟันธงว่าเธอเป็น Autism หรือที่เราเรียกแบบไทยๆ ว่า ออทิสติก และวิธีที่ดีที่สุดคือส่งไปรักษาที่สถาบัน แต่แม่ของเธอเชื่อว่าการดูแลลูกตัวเองอย่างใกล้ชิดเป็นเรื่องสำคัญ เธอจึงจัดการกับลูกออทิสติกด้วยตัวเอง.. เรื่องราวเล่าถึงพัฒนาการของ เทมเปิล ซึ่งมีตัวตนในชีวิตจริง ซึ่งผ่านร้อนผ่านหนาวฟันฝ่าสังคมมนุษย์ที่เรียกตัวเองว่าปกติมาอย่างสาหัสสากรรจ์ ด้วยพรสวรรค์ที่คนธรรมดาทั่วไปไม่เคยมี นั่นคือ เธอมองอะไรเหมือนกล้องบันทึกภาพ ทุกอย่างถูกจดจำได้ในชั่วเสี้ยววินาที แล้วความคิดของเธอจะต่อยอดให้กับมันราวกับคอมพิวเตอร์ ยังโชคดีที่มีป้าซึ่งเห็นพรสวรรค์นี้ รวมไปถึงครูสอนวิทยาศาสตร์ในโรงเ