หมอสามัญประจำบ้าน

สวัสดีครับ เกือบจะหมดเดือน แต่สมองเริ่มตีบตัน 555 คิดไม่ออกว่าจะเขียนเรื่องอะไร ที่ดูน่าสนใจสำหรับเราและคนอื่น รวมถึงไม่เครียดหรือน่าเบื่อจนเกินไป (ดูยากนะ) เลยหยิบเอาเรื่องนี้มาเขียนด้วย ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะครับ ^^ Restraint หรือการทำให้คนไข้สงบ อยู่นิ่ง และไม่วุ่นวาย ถ้าคนที่อยู่อายุรกรรมคงคุ้นชินกันดี แต่สำหรับกุมารแพทย์ ซึ่งต้องดูแลคนไข้เด็ก ที่มักจะต้องมุ้งมิ้งกับเด็ก ๆ บ่อยครั้ง เพราะฉะนั้นเราก็มักจะต้องรักษาภาพลักษณ์หมอผู้ใจดีอยู่เสมอ แม้กับเด็กที่วุ่นวายก็ตาม ตามมาตรฐานของ JCAHO การ Restraint มีหลักการดังนี้ ใช้การผูกยึดเมื่อจำเป็นเท่านั้น หรือ เมื่อไม่มีวิธีอื่นที่ใช้ได้ผลแล้ว ใช้วิธีการผูกยึดที่จำกัดผู้ป่วยน้อยที่สุด ยุติการผูกยึดเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ให้ความสำคัญกับการป้องกัน และลดการผูกยึดในรพ. คำนึงถึงความปลอดภัย สุขสบาย ศักดิ์ศรี และความลับของผู้ป่วยอยู่เสมอ กุมารแพทย์ เรามีวิธีง่าย ๆ ในการทำให้เด็กสงบดูก่อน เมื่อผู้ป่วยมีภาวะวุ่ยวาย ควรจะเข้าไปพูดคุยกับคนไข้ หาข้อเท็จจริงว่าสาเหตุที่ทำให้วุ่นวายคืออะไร แล้วเสนอทางแก้ไขปัญหาให้กับผู้ป่วย จัดให้ผู้ป่วยไ

เป็นเดือนแรกของการอบรมแพทย์ประจำบ้านชั้นปีที่ 2 โดยเดือนนี้ผมวนอยู่ที่หน่วยจิตเวชเด็กและวัยรุ่น ซึ่งเป็นศาสตร์ที่ผมกังวล และรู้สึกว่าไม่ถนัดอย่างมาก เนื่องจากความลำบากหนึ่งในนั้นคือการต้องต่อสู้กับหนังตาที่จ้องแต่จะตกอยู่ตลอดเวลา รวมถึงการรวบรวมสติให้คงอยู่อยู่เสมอ 555 (ล้อเล่นนะครับ อิอิ) หลังจากที่ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์ในจิตเวชเด็กและวัยรุ่น ผมได้ตระหนักถึงบางสิ่งที่สำคัญ ที่จะเป็นตัวกำหนดอนาคตของเด็ก ๆ นั่นคือ ศิลปะในการเลี้ยงดูลูก ของบิดามารดา ถ้าเลี้ยงดี ลูกก็ดี เลี้ยงไม่ดี ลูกก็ไม่ดีตามไปด้วย ผมจะขอยกตัวอย่างกรณีศึกษาที่ผมเพิ่งได้เจอมาวันนี้ Case เด็กผู้หญิง อายุ 11 ปี ไม่มีประวัติโรคประจำตัว หรือเจ็บป่วยเรื้อรังนำมาก่อน 10 วันก่อนมารพ. มีประวัติขาทั้ง 2 ข้างอ่อนแรง ร่วมกับมีชาที่บริเวณน่องจนถึงปลายเท้า แต่ยังกลั้นปัสสาวะและอุจจาระได้ ปฏิเสธประวัติอุบัติเหตุ ปฏิเสธประวัติอาการติดเชื้อทางระบบทางเดินหายใจ และ ระบบทางเดินอาหารก่อนหน้านี้ ที่รพ.ต่างจังหวัดจึงส่งตัวผู้ป่วยเข้ามา เนื่องจากสงสัยภาวะ Guillain-Barre Syndrome ทาง Neuro ได้เข้าร่วมประเมินผู้ป่วยรายนี้ ซึ่งเมื่อมาถึงที่เ