หมอสามัญประจำบ้าน

วันนี้เป็นวันแรก ที่เริ่มงานที่ใหม่ เจอผู้ร่วมงานใหม่ ๆ รู้สึกตื่นเต้น และ รู้สึกมีไฟขึ้นมา แต่พอผ่านไปยังไม่ถึงวัน ยังไม่ทันได้ฟินกับการทำงานวันแรก ก็เจอกับวิธีการรักษาแบบแปลก ๆ เอาเป็นว่าผมยอมรับนะครับ ว่าไม่ถนัด Med เท่าไหร่ แต่กับการแก้ Hyperkalemia ทั่วไป ผมก็ไม่น่าจะลืมนะครับ วันนี้เจอผู้ป่วย Admit ด้วยเรื่องมา Follow up Hypertension Clinic ตรวจเลือดพบว่ามีค่า K = 6 แต่ Clinical ดี แพทย์ที่OPD สั่งทำ EKG ผลก็ออกมาปกติ จึง Admit ให้ทาน Kalimate พร้อมกับ Drip NaHCO3 ด้วย ถึงตอนนี้หล่ะ ทำเอาเรางงเลย เนื่องจากผลเลือด ไม่มีภาวะ Metabolic acidosis เลยไม่เข้าใจจุดประสงค์ในการให้ ของคนอื่น ผมไม่รู้นะครับ ถ้าเป็นในส่วนตัวผม 1.คนไข้ที่มี Hyperkalemia การทำEKG ถือเป็นเรื่องสมควร ถ้า EKG change มี Tall T wave , no P wave อันดับแรกควร stabilize heart โดยการให้ Calcium gluconate 2.เราควรจะรีบ shift K เข้า Cell โดยการให้ 50% glucose 50ml ร่วมกับการให้ RI 10 unit iv เพราะเท่าที่จำได้ การ Shift K โดยใช้ insulin ซึ่งถือเป็นยาที่น่าเชื่อถือมากที่สุด ( จำได้ตอนเรียนอ่ะ เพิ่งผ่านมาไม่กี่ปีเองน

ได้กลับบ้านที่หาดใหญ่ เติมพลังก่อนจะไปลุยงานที่ตรังต่อพรุ่งนี้เช้า รู้สึกดี ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาที่สั้นแสนสั้นก็ตาม ( ชีวิตหมอนี่ก็แปลกเนอะ มักจะแนะนำให้ผู้ป่วยดูแลตัวเอง รวมถึงให้คนในครอบครัวช่วยกันดูแลผู้ป่วย แต่สำหรับผม ช่วงเวลาที่จะพักผ่อน ออกกำลังกายก็น้อยแสนน้อย แถมนาน ๆ จะกลับมาบ้าน แล้วมาแต่ละครั้ง พ่อแม่กลับต้องมาดูแลเราต่อ เห้อ !!!! ) Drama เนอะ 555 หลังจากพยายามเขียนเรื่องที่เข้าใจง่ายให้อ่านแล้ว เลยนั่งคิดว่ามันอาจจะน่ารู้สำหรับบางคน ไม่น่ารู้กับบางคน เลยมาลงตัวที่ว่า ถ้าเป็นความรู้ทางด้านการแพทย์ที่ดูอ่านยาก ผมจะ (for MD) ไว้หลังหัวข้อเรื่องนั้น ๆ กลับมาทำงานวันแรกหลังการประชุม ราวน์วอร์ดไป เจอเคส Viral croup มันทำให้ผมต้องกลับมานั่งคิดว่า เราควรจะรักษาแบบไหนกันดี ผมมักจะพบว่ามีการฉีด hydrocortisone iv ให้กับผู้ป่วย ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่หลายครั้งแล้ว เลยไม่แน่ใจว่าตอนนี้ เทรนด์การรักษามันเปลี่ยนไปหรือเปล่า หรือเป็นเพราะแพทย์เรากลัวว่าการฉีด Dexamethasone จะส่งผลถึงการ inhibit bone growth ของผู้ป่วย เรามาทบทวน Viral croup กันเล็กน้อยนะครับ มีอีกชื่อหรูคือ Acute la

สวัสดีครับ เสร็จจากการประชุมที่พัทยา ก็ต้องรีบกลับมาทำงานต่อ ชีวิตหมอชั่งเหนื่อยจริงจัง แต่ก็อยากจะบอกว่า การประชุมครั้งนี้ คุ้มเกินคุ้ม ถึงแม้จะฟังเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง หลับบ้างอะไรบ้าง แต่สิ่งที่ได้กลับมา คือความกระตือรือร้น เหมือนกับเป็นการเติมเชื้อไฟที่ใกล้มอดไปหลายครั้ง ให้กลับมาตื่นตัวอีกครั้ง พูดซะเยอะเลย 555 เอาเป็นว่าใครอยากฟังเรื่องอะไรก็คุยถามกันหลังไมค์ได้ จะได้เอามาเขียนด้วย ( ประมาณว่าคิดเรื่องไม่ออก 555 ) ขณะนี้กำลังรอขึ้นเครื่อง จึงขอเขียนเรื่องที่ต่อจากเมื่อวาน นั่นคือเรื่องของการนอนหลับ ครั้งก่อนพูดถึงการถูกผีอำ แต่วันนี้จะพูดในเรื่องของการละเมอ อย่างที่เคยคุยกันไปครั้งก่อน ว่าพอเราหลับไปจนถึงช่วง REM คนเราก็มักจะเกิดความฝันเกิดขึ้น ซึ่งร่างกายคนปกติมักจะมีกลไกที่ทำให้แขนขาเป็นอัมพาตชั่วคราว แต่สำหรับในคนบางกลุ่ม กลไกที่ทำให้เกิดอัมพาตชั่วคราวตอนนอน สูญเสียไป จนทำให้เกิดการขยับของแขนขาในระหว่างนอน โดยผู้ป่วยมักไม่รู้สึกตัว ซึ่งการละเมอก็มีหลายรูปแบบ เช่น somniloquy ( sleep talking ) , somnabulism ( Sleep walking ) ซึ่งกลุ่มโรคพวกนี้ ผู้ป่วยเองไม่ได้เดือดร้อนหร

สวัสดีครับ ตอนนี้ผมมาอยู่พัทยา อิอิ อิจฉาใช่ไหมหล่ะ 555 ก่อนนอนวันนี้ ขอเขียนสักเรื่อง เอาแค่เรื่องสั้น ๆ นะครับ เพราะผมง่วงมาก 555 เพราะว่าก่อนนอน ดันเปิดเจอรายการคนอวดผี ซึ่งก็เป็นหนึ่งในรายการโปรดของผู้เขียนอยู่แล้ว (แปลกไหม ทั้งที่กลัวมาก แต่ก็ยังอยากดู 55) ผมมักชอบฟังเรื่องผีนะ ชอบตอนคนอื่นเล่าประสบการณ์ให้ฟัง แต่ส่วนใหญ่ที่พบกัน ก็จะเป็นอาการ"ผีอำ" ซึ่งด้วยความคิดออกแนววิทยาศาสตร์มากเกินไป ( ผมไม่ได้หลบหลู่นะ _/\_ ) คิดว่าปรากฎการณ์นี้ น่าจะพออธิบายได้นะครับ อย่างที่เราเข้าใจกันดี การนอนหลับ จะมี 2 ระดับ คือ 1. NREM ( Non-Rapid eye movement ) เป็นช่วงแรกของการนอนหลับ ซึ่งก็จะมี 1-4 ตามระดับการหลับ เริ่มจากสะลึมสะลือ กล้ามเนื้อเริ่มผ่อนคลาย และเริ่มหลับลึกขึ้นเรื่อย ๆ พูดง่าย ๆ คือปลุกยากขึ้นเรื่อย ๆ 2. REM ( Rapid eye movement ) เป็นช่วงหลับตามหลัง NREM ซึ่งจะเป็นช่วงที่การทำงานของกล้ามเนื้อมัดใหญ่หยุดนิ่ง แต่ส่วนระบบอื่นกลับทำงานเพิ่มขึ้น เช่นมีการกลอกของลูก ชีพจรเต้นเร็ว ความดันที่เพิ่มสูงขึ้น ซึ่งถ้าร่างกายเราตื่นอย่างกระทันหันในช่วง REM สมองเราตื่นจริงจริง แ

สวัสดีบ่ายวันอาทิตย์ และเป็นอีกวันที่อยู่เวร ผมไม่ได้อู้นะ แต่แค่เอาเวลาว่างมาเขียนอะไรเล็กๆ น้อยๆ อิอิ หลังจากที่ผ่านมาได้ feed back กลับมาบ้าง ว่าถ้าไม่ใช่คนในวงการแพทย์ จะไม่รู้เรื่อง ( อันนี้ยอมรับเลยครับ เพราะ การเขียนเรื่องการแพทย์ เพื่อให้ได้ประโยชน์ และเจาะกลุ่มเป้าหมายทั้ง วงการแพทย์ และคนทั่วไป ยากมากครับ ) ผมเลยขอแก้ตัว เลือกเรื่องที่จะเขียนเป็นเรื่องที่ไม่ยาก และน่่าสนใจมาฝากครับ ตามชื่อเรื่องนะครับ วันนี้จะพูดถึงเรื่องของบุหรี่ แต่คงไม่ยากมาก ตามความรู้ที่ผู้เขียนพอมี 555 ใคร ๆ ก็รู้ว่าบุหรี่ไม่มีประโยชน์ มีแต่โทษ ส่งผล ทำให้เกิดโรคถุงลมโป่งพอง โรคหัวใจและหลอดเลือด โรคมะเร็งในระบบทางเดินหายใจ แล้วคนส่วนใหญ่ที่สูบก็ทราบถึงภัยร้ายแรงที่เกิดจากการสูบอยู่แล้ว แต่ก็ยังคงสูบต่อไป ทำไมถึงเป็นแบบนั้น แล้วอย่างนี้เรียกว่าติดบุหรี่หรือไม่ จริง ๆ สาเหตุของการติดบุหรี่ มีหลายสาเหตุ แต่คนส่วนใหญ่กลับคิดถึงแต่เพียง ติดเพราะสารนิโคตินในบุหรี่เท่านั้น แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่ ไม่อย่างนั้น ทุกคนที่เคยลองสูบมา ก็ติดบุหรี่กันหมดซิครับ เรามาลองทบทวนกันหน่อยดีกว่าครับ ว่าสาเหตุเกิดจากอะไรได้

สงกรานต์ที่ผ่านมาไปเที่ยวไหนกันมาบ้างคับ สนุกไหม อิจฉาทุกคนที่ได้ไปเที่ยวกัน ส่วนเราหลังอยู่เวรยาว ก็ต้องทำงานในเวลาราชการต่อไป T^T ส่วนเวลาพัก ก็ต้องแบ่งเอาไปจัดของ เพื่อเตรียมย้ายรพ.อีก เฮ้ออออออ แต่ช่วงวันหยุดที่ผ่านมา ขณะนอนพักอยู่ ก็มีโทรศัพท์ห้องพักแพทย์ดังงงงงงมาก ตามตอนดึก (ไม่รู้มีคนเป็นเหมือนกันไหม วันไหนอยู่เวร เวลาได้ยินเสียงโทรศัพท์จะต้องสะดุ้งทุกครั้ง เหมือนโดนผีหลอกตลอด 555 คิดแล้วขำตัวเอง ) มีคนไข้ใน ER เป็นชาวต่างชาติ ( เขมรนะ ) ญาตินำส่งรพ. ให้ประวัติว่าหลังทะเลาะกับสามี มีความคิดจะฆ่าตัวตาย โดยการทานยา Paracetamol ไป 1 กระปุก ( ประมาณ 30-40 เม็ด ) หลังจากนั้นเริ่มมีอาการแน่นอก คลื่นไส้ มาโรงพยาบาล หลังจากทานยาไป 3 ชั่วโมง เมื่อมาถึงโรงพยาบาล พี่พยาบาลห้องฉุกเฉินด้วยความที่เร็วมาก ทุกคนใส่NG tube หรือสายสวนล้างกระเพาะเรียบร้อย แถม gastric lavage ให้อีก จริง ๆ แล้วไม่จำเป็นเลย ในกรณีที่คนไข้มารพ. หลังทานยาไป นานเกิน 1 ชั่วโมง ไม่จำเป็นต้องทำ gastric lavage เพราะคงช่วยได้ไม่มากแล้ว หลักการต่อไปที่ควรจะต้องทำ คือ การให้ Activated charcoal หรือผงถ่าน 1gm/kg max สุดที

ตอนแรกตั้งใจว่ากะให้พ้นสงกรานต์ไปซะก่อน ค่อยเขียนบทความอีกสักเรื่อง (กลัวไม่มีคนสนใจ หือๆ T^T) แต่พอดีเปิดโทรทัศน์ กำลังฉายหนังเรื่อง The back-up plan หนังแนว romantic comedy ของ Jennifer Lopez ซึ่งมีเนื้อหาคล้ายคลึงกับประสบการณ์ของพี่สาวเราบางส่วน และเนื่องจากกลัวจะลืมไอเดียนี้ไป จึงขอเขียนไปก่อนแล้วกัน อิอิ นางเอกในหนังเรื่องนี้ เป็นหญิงสาวสวยที่อายุเริ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ก็ยังไม่เจอหนุ่มถูกใจที่จะทำเป็นพ่อพันธุ์ซะที หล่อนจึงคิดจะข้ามขั้นตอน โดยการไปพบแพทย์ เพื่อที่จะทำ IUI แต่ทำโดยการขออสุจิจากผู้บริจาค ในวันนั้น หลังจากที่เธอทำ IUI ไป เธอดันไปเจอชายหนุ่มสุดหล่อ (ซึ่งก็คือพระเอก) และนางเอกของเราก็ดันตกหลุมรักพระเอกไปแล้ว แล้วยังงี้ นางเอกของเราจะทำอย่างไงต่อไป ต้องไปตามดูจากในหนังเองแล้ว 555 ( หลอกให้อยากแล้วจากไป เรื่องถนัดเลยหล่ะ 55) ที่บอกว่าคล้ายกัน ก็ตรงที่มีการทำ IUI เนี่ยหล่ะ ซึ่งอย่างที่หลายคนทราบกันดี กลุ่มพ่อแม่ที่มีบุตรยากนั้น เริ่มแรก แพทย์จะต้องทำการหาสาเหตุก่อนว่าเกิดจากอะไร สาเหตุ อาจเป็นจากทางฝ่ายชาย หรือ ฝ่ายหญิงก็ได้ หรือไม่ทราบสาเหตุก็มี เมื่อทราบสาเหตุ และได

ใกล้สงกรานต์ เพื่อน ๆ มีแผนไปเที่ยวไหนกันบ้างครับ ยังไงเที่ยวเผื่อเราบ้างนะ หือ ๆ เพราะเราต้องอยู่เวรยิงยาว 5 วันติดน่ะซิ T^T หุย.... พอเริ่มต้นเวรวันนี้ก็ต้องเจอเคสที่ไม่น่ารักเสียเท่าไหร่ Alcohol withdrawal หรือที่เรียกว่า กลุ่มโรคขาดสุรานั่นเอง ผู้ป่วยรายนี้ นอนรพ.มา 2-3 วันแล้วด้วยเรื่องอุบัติเหตุ แต่ที่ยังไม่สามารถให้ผู้ป่วยกลับบ้านได้นั้น เนื่องจากปกติ ผู้ป่วยดื่มสุรามาก ดื่มทุกวัน แล้วทุกครั้งที่หยุดดื่มก็จะมีภาวะอาการลงแดง มีทั้งสับสนพูดจาไม่รู้เรื่อง ไปจนถึงมีอาการชัก ซึ่งชักบ่อยครั้งมาก จนทางญาติเห็นเป็นเรื่องปกติ ก็ปล่อยให้ชักต่อไป พอได้ดื่มสุราต่อ อาการก็กลับมาดีขึ้นเสมอ ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน มีอาการชักในวอร์ด จนได้ยาฉีดระงับการชัก (Valium 10 mg iv แต่อย่าลืมหาสาเหตุของอาการชักแบบอื่นด้วยนะ เช่น Hypoglycemia หรือภาวะน้ำตาลต่ำ ที่พบบ่อย รวมถึงในกลุ่มผู้ป่วยขาดสุราเช่นกัน เพราะถ้าน้ำตาลต่ำ ต้องให้น้ำตาลกับผู้ป้วยด้วย ไม่ยังงั้นอาการชักก็จะไม่ดีขึ้น ). แน่นอนว่าหลังจากได้ยาฉีดไปปั้ป อาการชักหยุดลง แต่ปัญหาที่ตามมา ( จากการฟังพี่พยาบาลเล่าเคส ) คือผู้ป่วยมีอาการกระสับกระส

จริง ๆ วันนี้ตั้งใจจะเขียนเรื่องการมีบุตรยากและการทำเด็กหลอดแก้ว โดยอาศัยประสบการณ์ของพี่สาวมาเขียน แต่คงต้องขอเวลาไปสัมภาษณ์ให้เจาะลึกกว่านี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวค่อยมาเล่าสู่กันฟัง อิอิ หวังว่าคงจะถูกใจกันนะครับ โดยเฉพาะปัญหาที่ไม่กล้าถามหมอสูติ แล้วเก็บความคับข้องใจมาถามผม 5555 (ฉันจะรู้ไหมเนี่ยT^T) วันนี้เลยหยิบเอาเคสผู้ป่วยที่เจอมา มาเล่าให้ฟัง ต้องบอกอย่างนี้ก่อนนะครับ ว่าตัวผมเองเป็นเพียงแค่แพทย์ใช้ทุนตัว(ไม่)เล็ก ๆ อยู่รพ.ชุมชนขนาด 30 เตียง เพราะฉะนั้น เคสอาจจะไม่ได้แปลกมาก ดังนั้น การเจอผู้ป่วยมุมปากตก แต่ไม่มีแขนขาอ่อนแรง ก็เลยถือเป็นเรื่องที่น่าตกใจของพยาบาล และพี่ผู้ช่วยในรพ.  รวมถึงแพทย์บางคน ก็คงจะงง หรือลืมไปแล้วว่ามันคืออะไร รักษากันยังไง ผู้ป่วยรายนี้มาด้วยอาการตอนเช้า ขณะตื่นนอน มีปัญหาดื่มน้ำแล้วน้ำหกจากมุมปากซ้าย ไปส่องกระจก พบว่ามุมปากด้านซ้ายตก ตาซ้ายปิดไม่สนิท ญาติกับผู้ป่วยรีบบึ่งรถมารพ. โดยทางญาติ มาด้วยจุดประสงค์เดียว คือ จะขอใบส่งตัวไปรพ.ศูนย์ในเมือง พี่พยาบาล จึงตามผมลงไปตรวจคนไข้ เมื่อซักประวัติและตรวจร่างกายอย่างละเอียด ไม่พบว่ามีแขนขาอ่อนแรง ไม่มีความผิดป

วันนี้ประเดิมสักเรื่องก่อนนะคับ สิว (acne) บางคนแค่ได้ยินชื่อก็ขยาดหวาดกลัวมาก ผมเองก็เช่นเดียวกัน เนื่องจากยังอยู่ในช่วงวัยรุ่น  (ตอนปลาย555) เวลาอยู่เวรติด ๆ กันหลายวัน อาบน้ำบ้าง ไม่ได้อาบบ้าง  สิวมันก็จะเหอขึ้นมาได้ง่าย ๆ แต่ผมเอง โชคดีอยู่อย่างหนึ่ง ตรงที่เวลาเป็นจะเป็นไม่มากแล้วก็จะหายเร็ว แต่สำหรับบางคนมันรุนแรงมาก ผมเชื่อว่าทุกคนที่ผ่านช่วงวัยรุ่นมา น่าจะผ่านการมีสิวกันมาบ้าง บางคนใช้ผลิตภัณฑ์ หรือ โฟมล้างหน้าที่เหมาะกับตัวเอง ก็โชคดีไป แต่สำหรับคนที่เปลี่ยนหลายยี่ห้อ ตั้งแต่ราคาถูก ๆ ไต่มาใช้ของแพงขึ้นเรื่อย ๆก็ยังไม่ดีขึ้น จนต้องพึ่งคลินิกหน้าใส บางคนก็โชคดี รักษาแล้วก็หาย บางคนเข้าคลินิกแล้ว อาการก็ยังไม่ทุเลา บางคนก็ซื้อยารักษาเอง เพราะกลัวว่าเข้า clinic แล้ว จะเลี้ยงสิว กลัวจะเสียตังค์เยอะ เอาเป็นว่าบทความนี้ น่าจะพอช่วยคุณ ๆ ได้บ้าง ก่อนอื่นเราต้องเข้าใจกลไกของการเกิดสิวก่อน ว่ามันเกิดได้อย่างไร 1.follicular epithelium hyperproliferation เอาเป็นว่าขั้นตอนนี้เกิดจากการแบ่งตัวของเซลล์ผิวในรูขุมขนที่มากผิดปกติ 2.Excess sebum production นอกจากมีการแบ่งเซลล์มากขึ้นแล้

สวัสดีครับ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้เขียน blog เป็นของตัวเอง ซึ่งจริง ๆ แล้ว ตัวผมเองอยากจะทำ อยากจะเขียนหลายครั้ง และหลายหัวข้อเรื่อง แต่ก็ยังไม่เคยได้ลองทำสักครั้ง ครั้งนี้เป็น blog แรก เลยอยากจะเขียนเรื่องใกล้ ๆ ตัว นั่นก็คือเรื่องทางการแพทย์ และก็คงเขียนเป็นปัญหา หรือเรื่องใกล้ ๆ ตัว ให้คนทั่วไป นำไปปรับใช้ ในชีวิตประจำวันได้ อย่างไรก็แล้วแต่ ตัวผมเองก็ไม่ได้มีความรู้ขั้นเทพอะไร ดังนั้นบทความบางบทของผมก็อาจจะอิงความรู้มาจากตำราด้วย เผื่อความน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น (เหมือนว่าตัวเองเลย 555) เอาเป็นว่าถ้าบังเอิญใครเปิดเจอบล็อกผม อยากรู้เรื่องอะไร ถามได้เลยนะครับ