ฉันอ้วนจริง ๆ หรือ ???
สวัสดีครับผม เช้าวันใหม่ ตื่นมาสดชื่นกันไหมครับ ส่วนผมรู้สึกสดชื่นมาก ๆ ในรอบหลายวันมานี้ 5555( ไม่บอกหรอกนะ ว่าผมเครียดเรื่องอะไร ) พอปัญหามันถูกแก้ ทุกอย่างก็ดีขึ้น
เคสที่ไม่น่าจะมีปัญหา อาจมีอะไรแอบแฝงอยู่ก็ได้ คิดว่าเพื่ิอน ๆ บางคนคงเคยเจอคนไข้แปลก ๆ แบบที่ผมเจอ เช่น เคสชาย 30 ปี มารพ. ด้วยเรื่องถ่ายเหลวเรื้อรังมา 3 เดือน ถ่ายทุกวัน วันละมากกว่า 10 ครั้ง แพทย์ที่ตรวจ Dx เป็น Chronic diarrhea พยายาม work up หาสาเหตุต่าง ๆ ก็ไม่พบความผิดปกติอะไร จนเมื่อได้นั่งคุยกับผู้ป่วยแบบจริงจัง ทำให้เราพบปัญหาที่แอบแฝงอยู่
ผู้ป่วยเป็นคนที่รูปร่างปกติ แต่เวลาทานอาหาร จะทานมาก แต่ก็กังวลเรื่องความอ้วน จึงมักหายาลดความอ้วน ยาระบาย รวมถึงการสวนล้างรูทวารสัปดาห์ละ 3-4 ครั้ง เป็นแบบนี้มา 1 ปี ผมจึงได้แนะนำเรื่องการหยุดยาระบาย รวมถึงเน้นการออกกำลังกายอย่างพอเหมาะ และ ควบคุมอาหารเอง น่าจะเป็นแนวทางลดความอ้วนที่ดีที่สุด
ตอนแรกผมก็ไม่ได้ติดใจอะไร แต่พอมาคิดดูดี ๆ ผู้ป่วยรายนี้ เหมือนจะมีลักษณะของ Eating disorder อย่างหนึ่ง ที่เราเรียกว่า "Bulimia Nervosa" โดยลักษณะอาการคือ เวลาทานอาหารจะทานมาก ทานเร็ว ทานเป็นเอาอะไรมาหยุด มาห้ามก็ไม่อยู่ แต่พอหลังทานเสร็จก็จะรู้สึกผิดว่าทานมาก ( เหมือนใครอ่ะ คุ้น ๆ เนอะ คล้ายตัวเองเลย 555 ) กลัวอ้วน หรือรู้สึกอึดอัดแน่นท้อง จนต้องหาทางเอาออกเช่นการล้วงคอเพื่ออาเจียน การทานยาระบาย หรือการออกกำลังกายอย่างหักโหม โดยอาการที่เกิดมักจะเกิดเป็นวงจร เริ่มจากทานมาก รู้สึกผิด หาทางเอาออก เป็นต่อเนื่อง นานกว่า 3 เดือน แต่กลุ่มผู้ป่วยโรคนี้ จะไม่ผอมนะ บางคนน้ำหนักปกติค่อนไปทางเกินมาตรฐานด้วยซ้ำ ผู้ป่วยมักมีอาการเจ็บคอ และแสบแน่นกลางอกได้ เนื่องจากล้วงคอและอาเจียนบ่อย แสบแน่นท้อง มีอาการของกรดไหลย้อนได้
แต่เราต้องแยกกับอีกกลุ่มโรคให้ออก คือ "Anorexia Nervosa" กลุ่มนี้มักจะเกิดในผู้หญิงที่ผอมอยู่ แต่จะมีการรับรู้เรื่องรูปร่างของตัวเองที่ผิดเพี้ยนไปจากความเป็นจริง คิดว่าตัวเองยังอ้วนทั้งที่ผอมเห็นซี่โครง เวลาทานจะทานน้อย ต้องชั่งตวงวัด ให้ได้ปริมาณแคลอรี่ที่ผู้ป่วยต้องการ ออกกำลังกายอย่างหักโหม รวมถึงมีการล้วงคอเพื่ออาเจียน
แต่หลักการรักษานั้นต้องอาศัยสหสาขาวิชาชีพมาช่วยดูแล เช่น อายุรแพทย์ กุมารแพทย์ จิตแพทย์ นักจิตวิทยา นักโภชนาการ แต่ส่วนใหญ่แล้วผู้ป่วยมักจะคิดว่าตัวเองไม่ได้มีความผิดปกติอะไร และไม่คิดที่จะมารักษา ปล่อยไปจนกลายเป็นโรคขาดสารอาหาร เสียบุคลิกภาพและความมั่นใจในการดำเนินชีวิต
เรื่องที่เขียนวันนี้ ลองย้อนมองตัวเองดูซิ ว่าเข้าข่ายกลุ่มโรคพวกนี้ไหม จะได้รีบรักษานะครับ
อนาคตผมอาจจะตั้งโรคใหม่ขึ้นมานะ โรคที่ทานมาก รู้สึกผิด เครียด แต่ก็ยังคงทานต่อไป ว่า "Anasarca geawsa" ผู้ค้นพบและเป็นโรคนี้คนแรก 5555 ( ล้อเล่นนะ เดี๋ยวเข้าใจว่ามีโรคนี้จริง 555 )
ขอบคุณ รูปภาพจาก http://www.eatingdisorderpro.com/2009/08/25/the-real-deal-about-anorexia/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น