Drama เล็ก ๆ และ Legal highs

เคยมีคนหลายคนถามนะครับ ว่าทำไมผมถึงเขียนบล็อกนี้ เขียนไปทำไม เขียนเพื่ออะไร แล้วจะมีคนอ่านหรือ ที่ผมเขียน เพราะผมชอบที่จะเขียน แม้จะไม่มีคนอ่าน ผมเขียน เพราะทำให้ผมทบทวนความรู้ ที่ผมกลัวว่าจะหดหายไปกับการเวลา และหดหายไปพร้อมกับระบบการปฏิบัติงานในรพช. และผมเขียนไว้ เผื่อมีผู้อ่านท่านอื่น ๆ ได้รับประโยชน์บ้าง จากการเขียนของผม ( ไม่ได้ drama นะครับ แค่อยากบอกความในใจเท่านั้น ) 

บทความชิ้นนี้ ได้แรงบันดาลใจจากอาจารย์จุฬธิดา ซึ่งผมได้ฟังอาจารย์บรรยายเรื่อง Abuse of over-the-counter medication in Thai teens แล้วผมมีความรู้สึกว่าเรื่องนี้ ไม่ใช่แค่แพทย์เท่านั้นที่ควรรู้ แต่ที่ควรต้องรู้เลย คือคุณพ่อคุณแม่ 

ใครจะไปรู้หล่ะ เคสเด็กชายอายุ 3 ขวบ อยู่ดี ๆ ก็มีอาการไม่พูดถามไม่ตอบ คอเอียง ดูกระสับกระส่าย มารดาพามารพ.  ถามประวัติอาการก่อนหน้านี้ทุกอย่างปกติดี ตรวจร่างกายมีหัวใจเต้นเร็ว ม่านตาขยายกว้าง สงสัยอยู่แล้วว่าต้องทานยาอะไรเข้าไปซักอย่าง( น่าจะเป็นกลุ่ม anticholinergic effect )  คุยไปคุยมา ดันได้ประวัติพี่ชายอายุ 8 ขวบ ชอบทานยาแก้ไอน้ำ ที่บ้านมีหลายขวดมาก ไม่แน่ใจว่าน้องได้แอบเอาไปทานหรือไม่ พอเอาตัวยามาดูเค้าจริง ต้องถึงกับร้องอ้อเลย 

ยาที่ใคร ๆ เห็นก็ต้องร้อง เพราะเป็นยาที่ซื้อขายกันง่ายมาก ตามร้านขายยาทั่วไปก็มี ยากลุ่มนี้คือ Procodyl หรือ Promethazine syrup ยาตัวนี้มีฤทธิ์ทำให้เกิดอารมณ์เป็นสุขได้ ( Euphoria ) แต่ถ้ามากเกินขนาด Toxicity คือ อาการในกลุ่ม anticholinergic effect และ EPS symptoms ซึ่งกล่าวไว้ข้างต้นแล้ว 

สมัยนี้ พ่อแม่จะตามวัยรุ่นกันไม่ทันแล้ว อ่านกันไว้นะครับ ( ขายของตลอด 555 )

ปล. ใกล้ครบรอบ 2 เดือนแล้ว เตรียมตัวพบกับโฉมใหม่ของ Blog ผม เร็ว ๆ นี้ นะครับ